Στο wherewework, πιστεύουμε ότι η ανατροφοδότηση των εργαζομένων δεν είναι απλώς δεδομένα — είναι διάλογος.

Όμως η μετατροπή αυτού του διαλόγου σε δράση ξεκινά από κάτι που συχνά παραβλέπεται: την επικοινωνία. Γι’ αυτό είμαστε ενθουσιασμένοι που παρουσιάζουμε αυτό το άρθρο από την Ana Dinkova, μια έμπειρη επικοινωνιολόγο που γεφυρώνει το χάσμα μεταξύ πρόθεσης και κατανόησης μέσα στους οργανισμούς.

Συνδυάζοντας γνώσεις από την οργανωσιακή ψυχολογία με πρακτικές στρατηγικές εσωτερικής επικοινωνίας, η Ana διερευνά πώς μπορούμε να δημιουργήσουμε πραγματικό αντίκτυπο μέσω προσεγμένων και στοχευμένων μηνυμάτων γύρω από την ανατροφοδότηση των εργαζομένων.

Εξερευνήστε την οπτική της:

Στην οργανωσιακή ψυχολογία, δουλεύουμε με δυνάμεις που μοιάζουν άυλες: ανθρώπινες συμπεριφορές, συναισθήματα και αντιλήψεις. Δεν μετράμε φυσικά αντικείμενα — προσπαθούμε να κατανοήσουμε πώς βιώνουν οι άνθρωποι τη δουλειά τους, το περιβάλλον τους, το αίσθημα του ανήκειν και τη δική τους παρακίνηση.

Αυτό καθιστά ακόμη πιο σημαντικό το να ορίσουμε με σαφήνεια τι θέλουμε να μετρήσουμε και γιατί. Αλλά ακόμη και με προσεκτικά διατυπωμένους ορισμούς, υπάρχει συχνά επικάλυψη μεταξύ της δέσμευσης, της ικανοποίησης, της παρακίνησης και της εμπειρίας — όλα είναι αλληλένδετα. Κανένα δεν υπάρχει απομονωμένα.

Ως επαγγελματίας της επικοινωνίας, βλέπω ένα παράλληλο στην καθημερινή μου εργασία. Ο ρόλος μου δεν είναι απλώς να μεταδίδω μηνύματα· είναι να χτίζω γέφυρες μεταξύ πρόθεσης και κατανόησης. Να βοηθώ τους ανθρώπους να λάβουν την πληροφορία και να τη συνδέσουν με έναν ουσιαστικό τρόπο.

Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στις πρωτοβουλίες ανατροφοδότησης, στις έρευνες εμπλοκής εργαζομένων και στις εσωτερικές αξιολογήσεις. Το να στείλουμε απλώς μια έρευνα και να ελπίζουμε για απαντήσεις δεν αρκεί. Οι άνθρωποι χρειάζονται να κατανοήσουν:

- Γιατί έχει σημασία η γνώμη τους,

- Πώς θα χρησιμοποιηθεί η ανατροφοδότησή τους,

- Και το πιο σημαντικό: ποια αλλαγή μπορεί να επιφέρει.

Θεωρώ ότι η ευθύνη μου έχει δύο σκέλη:

1. Να βοηθώ στη διαμόρφωση στρατηγικών επικοινωνίας που ενθαρρύνουν τη συμμετοχή.

2. Να διασφαλίζω ότι εξηγούμε με σαφήνεια τον σκοπό και τον αντίκτυπο αυτών των πρωτοβουλιών, ώστε οι άνθρωποι να νιώθουν ότι η φωνή τους έχει αξία και ακούγεται.

Όταν το κάνουμε σωστά, δεν δημιουργούμε απλώς συμμετοχή:

- Δημιουργούμε εμπιστοσύνη.

- Δημιουργούμε αίσθημα ιδιοκτησίας.

- Δημιουργούμε δυναμική.

Πρακτικές για την ενίσχυση της συμμετοχής σε έρευνες ικανοποίησης & δέσμευσης

Ορισμένες από τις προσεγγίσεις που θεωρώ πιο αποτελεσματικές:

1. Ξεκινήστε με το «Γιατί» – και κάντε το ξεκάθαρο. Οι άνθρωποι πρέπει να κατανοήσουν τον σκοπό της έρευνας. Γιατί ρωτάμε; Πώς θα χρησιμοποιηθούν οι απαντήσεις; Η καθαρή επικοινωνία του «γιατί» χτίζει εμπιστοσύνη και αυξάνει τη συμμετοχή.

2. Αξιοποιήστε τη στήριξη της ηγεσίας. Η ορατή υποστήριξη από ηγέτες — ακόμα και ένα απλό σχόλιο ή ενθουσιασμός σε μια συνάντηση — μπορεί να αυξήσει σημαντικά τα ποσοστά ανταπόκρισης. Όταν οι εργαζόμενοι βλέπουν ότι η ηγεσία ενδιαφέρεται, ενδιαφέρονται και αυτοί.

3. Σεβαστείτε τον χρόνο τους.Κρατήστε την έρευνα σύντομη και στοχευμένη. Προωθήστε την ως γρήγορη και εύκολη – και ανταποκριθείτε σε αυτό. Ο χρόνος είναι πολύτιμος και οι άνθρωποι θα εκτιμήσουν ότι σέβεστε τον δικό τους.

4. Κλείστε τον κύκλο της ανατροφοδότησης («Εσείς είπατε, εμείς πράξαμε»). Πάντα να κοινοποιείτε τι συμβαίνει μετά την έρευνα. Δείξτε πραγματικά παραδείγματα για το πώς προγενέστερη ανατροφοδότηση οδήγησε σε δράση. Αυτό ενισχύει την αξιοπιστία και τη σημασία της συμμετοχής.

5. Χρησιμοποιήστε πολλαπλά σημεία επαφής και κάντε την επικοινωνία προσωπική. Μην βασίζεστε μόνο σε ένα email. Συνδυάστε email, αναρτήσεις στο intranet, ομαδικές συναντήσεις, προσωπικές υπενθυμίσεις από μάνατζερ ή ακόμα και ανεπίσημα μηνύματα. Μια πολυκαναλική προσέγγιση κρατά την έρευνα στην επιφάνεια και δείχνει ότι είναι συλλογική προτεραιότητα.
 

Η ουσιαστική ανατροφοδότηση ξεκινά με ουσιαστική επικοινωνία.

Είτε σχεδιάζουμε μια προσεκτική έρευνα, είτε χτίζουμε μια ελκυστική καμπάνια γύρω της, είτε διασφαλίζουμε ότι οι άνθρωποι αισθάνονται πως η φωνή τους οδηγεί την αλλαγή — η επικοινωνία είναι ο καταλύτης που τα ενώνει όλα.

Στον όλο και πιο σύνθετο και υβριδικό εργασιακό μας κόσμο, δεν μπορούμε να θεωρούμε δεδομένο ότι η συμμετοχή θα έρθει αυτόματα. Απαιτεί πρόθεση, σαφήνεια και λίγη δημιουργικότητα.

Και εκεί ακριβώς βρίσκω τη βαθύτερη ικανοποίηση από τη δουλειά μου: στον συνδυασμό της οργανωσιακής ψυχολογίας με τη δύναμη της επικοινωνίας για να βοηθήσουμε τους ανθρώπους να ακουστούν και να μετατρέψουν τη φωνή τους σε δράση.

Αν εξερευνάτε τρόπους να κάνετε τις πρωτοβουλίες εσωτερικής ανατροφοδότησης πιο ουσιαστικές, θα χαρώ να συνδεθούμε και να ανταλλάξουμε ιδέες! Ας συνεχίσουμε τη συζήτηση.